Mamat is nog steeds in het Sintang Quarantine Center, en wacht nog steeds op zijn beurt om te worden overgebracht naar het orang-oetaneiland in Oost-Kalimantan. We hadden gepland dat Mamat en verschillende andere volwassen mannelijke orang-oetans eerder dit jaar konden worden verplaatst, omdat het SOC in het oefenbos geen faciliteiten heeft voor volwassen mannelijke orang-oetans. Mamat brengt het grootste deel van zijn tijd door in de kooi, alleen etend en slapend, niet erg actief. Naast eten, loopt hij in de kooi rond, en ontspant wat in de tonnen die in het verblijf liggen. Hij daagt Mungki uit door tonnen naar hem te gooien. Slechts af en toe beklimt hij de bovenkant van zijn verblijf.

Mamat moet nog iedere keer geroepen worden wanneer hij zijn eten krijgt of zijn verrijking. Door zijn probleem met zijn ogen heeft nog steeds moeite om de plek te vinden waar het voedsel wordt gegeven. Hij vertrouwt het meest op zijn gehoor en reukvermogen om de locatie van het voedsel of die van de dierenverzorger te achterhalen. Meestal, als Mamat het eten niet ontdekt, tikken de dierverzorgers tegen de tralies op de plek waar ze het voer leggen zodat Mamat weet waar hij het eten kan vinden. De ondervoeding waar Mamat eerder aan leed heeft nadelige uitwerking gehad op verschillende functies van zijn lichaam.

Coverfoto: Mamat in het opvangcentrum in Sintang | © SOC