Mamat zit nog steeds in het opvangcentrum in Sintang, na zijn overplaatsing uit Tembak vorig jaar. Mamat heeft de grote wangplaten van een dominant mannetje en hij gedraagt ​​zich ook zo.

Het is triest dat een orang-oetan in de bloei van zijn leven zijn dagen niet kan doorbrengen in het bladerdak van het regenwoud, maar Mamat heeft een aantal ernstige problemen die het onmogelijk maken hem in het wild vrij te laten. Na jaren van ondervoeding en ruimtegebrek verloor Mamat het grootste deel van zijn gezichtsvermogen en kwam volledig verlamd bij het opvangcentrum binnen. Gevreesd werd dat hij de volgende dag niet zou halen. Dankzij de toegewijde zorg van het medisch team en zelfs speciale behandeling van twee vrijwillige fysiotherapeuten heeft hij zijn lichaam weer kunnen gebruiken, maar heeft hij nog steeds onderontwikkelde motorische vaardigheden.

Vanwege zijn kracht en dominantie en onvoorspelbaar gedrag als hij schrikt, kan hij helaas ook geen deel uitmaken van een gemengde groep. Dit is een situatie waar veel mannelijke orang-oetans in rehabilitatiecentra en dierentuinen over de hele wereld in zitten; ze kunnen niet opnieuw in het wild kunnen worden uitgezet. Deze mannetjes brengen hun leven vaak dan ook door in isolement.

Om hun welzijn te verbeteren, zou het een oplossing zijn om deze mannetjes samen te brengen in reservaten in hun natuurlijke habitat. Dat is wat er nu gebeurt in de buurt van Balikpapan in Oost-Kalimantan. Hier worden verschillende eilanden in de baai van Balikpapan geschikt gemaakt om een ​​permanent leefgebied te bieden aan (alleen) mannelijke orang-oetans zoals Mamat. Een mooie ontwikkeling om deze mannetjes tóch in groepen te kunnen laten leven.

Coverfoto: Mamat in het opvangcentrum in Sintang | © SOC