De orang-oetans krijgen niet alleen verschillend fruit, ze krijgen ook verschillende groenten zoals lange bonen, mais en kangkung. Kangkung is een groente met lange bladeren die een beetje weg heeft van spinazie. De Nederlandse naam is waterspinazie.

Op een dag toen de verzorgers kangkung het babyverblijf binnenbrachten waren de baby’s heel blij en opgewonden. Dora had als eerste wat kangkung te pakken. Opeens pakte Jacques dat van haar af. En daarna pakte Mona het weer van Jacques af. Selly, die ook niet op haar beurt kon wachten, rende achter Mona aan om de kangkung af te pakken. Selly probeerde Mona te slaan, en deze werd een beetje bang van haar. Ze gaf de kangkung snel aan Selly en rende weg. Mona was natuurlijk niet blij dat ze nu haar kangkung kwijt was. Maar ze moest in Selly haar meerdere kennen. Uiteindelijk kreeg Mona toch nog wat kangkung te pakken.

Voorbeelden zoals dit zijn leermomenten voor de baby’s. Het leert hen om te gaan met andere orang-oetans die groter en sterker zijn dan zijzelf. Het gaat overigens niet altijd over wie het dominantst is. Soms delen orang-oetans iets van hun voedsel om de vrede te bewaren, een ander tevreden te houden en zelf niet in de problemen te komen. Dit is weer een voorbeeld van hun vermogen om sociale problemen op te lossen.

Mona is in de afgelopen periode een heel goede klimmer geworden. Wanneer de verzorgers haar naar de bomen buiten de verblijven brengen kan Mona al in haar eentje heel gemakkelijk in kleine bomen klimmen en van de ene naar de andere boom zwieren zonder eerst naar beneden te hoeven komen.

Onder de baby’s is Mona de eerste in haar groep die Eugenia-fruit (ook wel ‘jambu hutan’ genoemd) kende. Terwijl de andere baby’s aan het spelen waren, klom Mona in haar eentje in een paar bomen en plukte een Eugenia. Toen de andere baby’s haar van het fruit zagen eten, gingen zij naar Mona toe en leerden zij door hun jonge vriendin dit heerlijke fruit kennen.

Coverfoto: Mona in het babyverblijf | © SOC