Door Willie Smits

Een dag om even stil te staan ​​en na te denken over onze intelligente mede-primaten die nog steeds worden geconfronteerd met zoveel bedreigingen voor hun voortbestaan ​​in het wild. We kennen allemaal de depressieve statistieken over verlies van leefgebied, versnippering van hun resterende oerwoudgebieden, voortdurende jacht, stroperij en smokkel en nu, net begonnen, wat belooft de ergste El Nino in de geschiedenis van de mensheid te worden… Geen aantal voetbalvelden per minuut verdwijnt of procentuele afname van het resterende aantal orang-oetans kan de ernst uitdrukken van waar elk van hen mee te maken heeft. Ik zag moeders verhongeren en sterven terwijl ze probeerden vast te houden aan het leven in aangetaste bossen. En toen ik extreem laag over de Mangkutup-rivier in de brandende veenmoerassen van Centraal-Kalimantan vloog, in dikke rook per helikopter, zag ik de vlammen de laatste bomen aan de rivierrand verbranden en een enorme wangplaat-orang-oetan in een brandende boom zichzelf in het water laten vallen naar een zekere dood, net zoals de mensen in Hawaï die geen plek hadden om de branden te ontlopen.

Het is een vreselijke gedachte dat de overlevenden van die verschrikkelijke branden van 1997/1998 en de al even rampzalige branden van 2015/2016 nu, net als de lokale bevolking, weer nauwelijks kunnen ademen en aan de vlammen kunnen ontsnappen. We zullen naar verwachting weer veel orang-oetans moeten redden. Odom, aan wie ik de oprichting van het BOSF Nyaru Menteng-centrum nabij Palangkaraya in 1998 toevertrouwde, was in 2015/2016 maandenlang in het veld en in die periode volgden, vingen en verplaatsten hij en zijn team 89 volwassen orang-oetans uit de veenmoerasbranden. We hebben geen idee hoeveel er nog zijn omgekomen. Deze foto van Odom in actie vertelt meer dan je in 1000 woorden kan vatten.

Zoals altijd zullen we ons uiterste best doen om zoveel mogelijk orang-oetans te redden, maar de strijd kan niet alleen op lokaal niveau worden gewonnen. We moeten de internationale smokkel van wilde dieren en de wereldwijde klimaatverandering als gevolg van menselijke activiteiten aanpakken. Het moet een wereldwijde inspanning zijn. Misschien zal de super El Nino van dit jaar de schokkende wake-up call zijn die we hard nodig hebben om in actie te komen? Eerlijk gezegd weet ik het niet, maar wat ik wel weet is dat opgeven geen optie is!

Foto: Odom en zijn team redden 89 orang-oetans tijdens de bosbranden in 2015/2016 | Bron: Willie Smits