Banir en zijn moeder Benazir zijn onlangs overgebracht van het oefenbos in Tembak naar het oefenbos in Jerora. Op dit moment verblijven zij echter nog in een van de quarantaineverblijven, omdat er nog even geen plek is voor moeder en zoon. Omdat Banir nog jong is (2 jaar) en zijn moeder nog heel beschermend, kan het jonge gezin niet zomaar bij andere orang-oetans worden geplaatst.

Het is nog even de vraag wat er met de twee gaat gebeuren. Nu Dora en Rocky zijn vrijgelaten, is er inmiddels meer plek in een van de socialisatieverblijven. Maar op dit moment wordt ook de laatste hand gelegd aan een nieuw socialisatieverblijf, Daar zouden ze ook hun intrek in kunnen nemen.

Banir speelt meestal alleen, maar als hij moe is kruipt hij weer lekker in zijn moeders armen. Banir drinkt nog bij zijn moeder maar hij begint ook al vast voedsel te eten. Zijn moeder laat hem daar langzaam aan wennen en leert hem wat hij wel en niet kan eten.

Een mooi voorbeeld van dit leerproces deed zich voor met Kerstmis. Alle orang-oetans kregen toen fruit dat was ingepakt als verrijkingsmateriaal in de vorm van een kerstmuts. Benazir en Banir kregen het verrijkingsmateriaal als eerste aangereikt. Banir was erg nieuwsgierig naar het vreemde pakketje, maar zijn moeder pakte het af, opende het en stak het fruit in haar mond. Nadat ze zelf had geproefd dat het ‘okee’ was, voerde ze het fruit vanuit haar mond aan Banir.

Coverfoto: Moeder past goed op haar zoon Banir | © SOC