Mamat verblijft al vier jaar in het oefenbos en hij ontwikkelt zijn vaardigheden in een langzaam tempo. Klimmen is voor hem nog steeds moeilijk vanwege de opgelopen schade aan zijn spieren door de slechte conditie die hij had door verkeerde voeding en verzorging voordat hij door het SOC gered werd. Zijn ogen zijn om die reden ook slecht. Ondanks zijn slechte zicht, is hij toch actief. Hij gebruikt vaak zijn reuk om voedsel te vinden of om de dingen om zich heen te herkennen.

Op een dag volgde een van de verzorgers Mamat om zijn gedrag te observeren. Mamat kwam naar de verzorger toe en wilde met hem spelen. Maar de verzorger gaf hier, vanwege het observeren, geen gehoor aan en hield een beetje afstand. Steeds opnieuw wilde Mamat met hem spelen. De verzorger nam nog meer afstand en verstopte zich achter een grote boom. Mamat keek om zich heen, zocht de verzorger. Toen hij hem niet zag en ook geen andere orang-oetans ging hij hem zoeken door zijn neus te gebruiken. Hij liep rustig door het bos en vond de verzorger puur op geur.

Coverfoto: Mamat in het oefenbos in Tembak | © SOC