In de afgelopen maanden hebben de medewerkers van het Sintang Orangutan Center (SOC) weer veel werk verzet. We geven je er weer graag een update van.

Verhuizing opvangcentrum van Sintang naar Jerora

Het Sintang Orangutan Center ligt aan de rand van de bebouwde kom van Sintang. Het kantoortje kijkt uit op het Baning-bos. Een prachtige locatie, maar de groei van Sintang bemoeilijkt de opvang van orang-oetans op die plek. Er is weinig ruimte om uit te breiden en pal naast het centrum heeft zich paar jaar geleden een discotheek gevestigd die zelfs doordeweeks tot in de kleine uurtjes open is. Voor de huidige bewoners van het opvangcentrum is dat laatste waarschijnlijk het vervelendst. De geluidsoverlast en de drukte bij de buren zorgt voor stress.

Gelukkig is er een oplossing. Net buiten Sintang ligt het dorpje Jerora II. Bij dit dorp ligt een restant regenwoud dat de afgelopen jaren is ingericht als oefenbos, waar inmiddels al bijna 20 orang-oetans verblijven. Hier zijn inmiddels ook voorzieningen gebouwd die bepaalde taken van het opvangcentrum in Sintang kunnen overnemen. Eind vorig jaar is bijvoorbeeld een goed geëquipeerde kliniek opgeleverd, waar zieke en gewonde orang-oetans behandeld kunnen worden. Daarnaast is er een aantal verblijven gebouwd waardoor veel jongere orang-oetans al verhuisd konden worden.

Het is de bedoeling om het komende jaar de capaciteit van en de voorzieningen in ‘Jerora’ verder te ontwikkelen tot een opvang- en rehabilitatiecentrum zodat ook de tien orang-oetans die nu nog in Sintang zitten daarheen kunnen verhuizen.

Jerora verder ingericht als opvang- en rebahilitiecentrum

In Jerora wordt hard gewerkt om de rol van het opvangcentrum in SIntang over te nemen. Verschillende verblijven waren er al, maar het afgelopen jaar is er ook een kliniek en een quarantaine- en isolatieverblijf gebouwd. De kliniek is in december opgeleverd en beschikt onder andere over rontgenapparatuur en een operatiekamer, zodat de meest voorkomende kwetsuren snel ter plaatse kunnen worden behandeld.

Op dit moment verblijven er in Jerora vooral jonge orang-oetans van rond een jaar of acht die in het oefenbos leren hoe ze zelfstandig in het wild moeten overleven. Jerora is in eerste instantie ook voor deze doelgroep ingericht, waardoor de voorzieningen voor de hele kleintjes en de al volgroeide dieren nog ontbreken. De komende maanden zullen er – mits er voldoende middelen zijn – ook een groot babyverblijf en stevige socialisatieverblijven voor de volwassen dieren worden gebouwd.

Het oefenbos wordt nu vooral gebruikt voor jonge orang-oetans. Het is vaak niet mogelijk om tegelijkertijd ook de volwassen dieren in het oefenbos te laten. Ze zijn vaak sterker en dominanter en dat zou de ontwikkeling van de jongere orang-oetans in de weg kunnen staan. Daarom werkt het SOC nu ook aan een plan om een aangrenzend stuk bos in te richten voor oudere orang-oetans.

Ondertussen probeert het SOC ook land rondom het oefenbos aan te kopen. Het afgelopen jaar heet het SOC enkele grote donaties ontvangen die dit mogelijk maakten. Deze beboste stukken grond zijn in eerste instantie bedoeld als een buffer die het oefenbos moet beschermen tegen brand en als “groene zone” om extra afstand te creëren tussen het oefenbos en de dorpen en akkers die er omheen liggen. Op de recent aangekochte grond plant het SOC tussen de bomen nu onder andere bananen, koffie en andere gewassen die voor voedsel of inkomen voor het SOC kunnen zorgen.

Het oefenbos en de verschillende faciliteiten in Jerora | © SOC

Tembak

Momenteel verblijven er in het oefenbos in Tembak tien orang-oetans. De jongste bewoner is het dochtertje van Benazir. Zij werd geboren op 12 november en is nu dus 4 maanden oud.

Het is niet de bedoeling dat orang-oetans zwanger worden terwijl ze nog in het rehabilitatietraject zitten. De medewerkers van het SOC proberen dat ook te voorkomen. Orang-oetans zijn echter vindingrijke dieren en als de seksuele aantrekkingskracht tussen twee orang-oetans erg groot is, dan zullen ze hun uiterste best doen om met elkaar te paren.

Twee andere nieuwkomers zijn Aming en Mona. Zij komen uit het oefenbos in Jerora en hun verblijf in Tembak is tijdelijk. Zodra er in Jerora voldoende verblijven zijn bijgebouwd, gaan de twee weer terug.

Mona en Aming moesten allebei erg aan hun nieuwe omgeving wennen. In Jerora waren ze allebei al heel bedreven in het bouwen van nesten, maar in Tembak durfden ze dat niet aan en sliepen ze op de grond of in het nachtverblijf. Misschien vonden ze bomen in Tembak er niet veilig uitzien. Inmiddels zijn ze gewend en slapen ze – vaak in één nest – weer hoog boven de grond.

Aming (l) en Mona (r) in het oefenbos | © SOC

Coverfoto: hoofdingang van het Sintang Orangutan Center | © SOC